شناسایی وجود بخار آب در سیاره سنگی توسط جیمز وب
تاریخ انتشار: ۶ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۳۰۵۴۶
تلسکوپ فضایی جیمز وب بخار آب را در یک منظومه سیارهای که فقط ۳۷۰ سال نوری از زمین فاصله دارد، کشف کرده است.
این منظومه حاوی یک صفحه درونی و بیرونی از گاز و غبار است که با شکافی به وسعت ۸ میلیارد کیلومتر از هم جدا شده اند. در داخل این شکاف، دو سیاره غول پیکر گازی از قبل شناخته شده وجود دارد.
MIRI (ابزار فروسرخ میانی) توسعه یافته توسط جیمز وب، وجود آب را در دیسک داخلی این منظومه شناسایی کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بر اساس مقالهای که در مجله نیچر منتشر شده است، محققان آب را در ناحیه زمینی قرص این منظومه کشف کرده اند که در حال حاضر شامل دو یا چند پیش سیاره است. این اولین بار است که چنین آبی در این منطقه مشاهده میشود.
اعتقاد بر این است که PDS ۷۰، ۵.۴ میلیون سال قدمت دارد، که برای ستارگان دارای قرصهای سیاره ساز بسیار قدیمی است، بنابراین زمانی که ستاره شناسان بخار آب را در جو پیدا کردند غیرمنتظره بود. اگرچه هنوز هیچ سیارهای در قرص داخلی PDS ۷۰ شناسایی نشده است، اما وجود سیلیکاتها نشان دهنده وجود مواد مورد نیاز برای ساخت سیارات سنگی است.
به گفته نویسنده اصلی، جولیا پروتی از موسسه نجوم ماکس پلانک (MPIA) در هایدلبرگ آلمان، آب در مناطق دیگر قبلاً مشاهده شده است، اما نه در نزدیکی آنها و در منظومهای که در حال حاضر سیارات در آن شکل میگیرند.
توماس هنینگ، مدیر MPIA، یکی از نویسندگان مقاله، گفت: این کشف مهم است، زیرا منطقهای را که معمولاً سیارات سنگی و زمین مانند در آن تکامل مییابند، بررسی میکند.
بخار آب شناسایی شده نشان میدهد هر سیاره سنگی تشکیل شده در این منطقه از همان ابتدا به آب دسترسی خواهد داشت، اما منبع آب نامشخص است.
برای به دست آوردن درک عمیق تر، این تیم قصد دارد از دو ابزار دیگر Webb، NIRCam (دوربین مادون قرمز نزدیک) و NIRSpec (طیف سنج مادون قرمز نزدیک) برای مطالعه PDS ۷۰ استفاده کند. Webb یک برنامه مشترک است که توسط ناسا و با مشارکت آژانس فضایی اروپا و کانادا هدایت میشود.
منبع: الیوم السابع
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوممنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: جیمز وب بخار آب سیارات سنگی بخار آب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۳۰۵۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حقایق پنهان درباره ماه
ماه یکی از سیارههای نزدیک به کره زمین میباشد که این کره دارای قطر حدودی ۳۵۰۰ کیلومتری میباشد و شبها با انعکاس نور خورشید به سطح کره زمین، منجر به روشنایی این کره میشود. با این حال کره ماه دارای حقایق پنهان و بسیار جالبی است که بی شک شاید هر یک از ما اطلاعات کافی و زیادی نسبت به این کره نداشته باشیم.
ماه بوی باروت میدهد
به گفته فضانوردان آپولو ۱۱، ماه بویی دارد که به لباسهای فضایی، تجهیزات و نمونههای جمعآوریشان چسبیده بود و وقتی یکی از اینها در محیط قرار میگرفت دوباره بوی ماه قابل تشخیص بود. فضانوردان این فضاپیما اولین کسانی بودند که پا روی کره ماه گذاشتند. آنها این بو را فلزی توصیف کردند، چیزی شبیه بوی باروت سوخته یا بوی هوا پس از خاموششدن ترقه. به احتمال زیاد منشأ این بو یک واکنش شیمیایی بین مادهای در غبار ماه و اکسیژن موجود در هواست. البته نمونههای ماه روی زمین بو ندارند و پژوهشگران میگویند این باید به دلیل یک واکنش موقت باشد.
ماه هم «ماهلرزه» دارد
همانطور که مناطقی از سیاره ما با زلزله تکان میخورند، ماهلرزههایی هم اتفاق میافتد. البته مدت آنها طولانیتر و شدت آنها ضعیفتر از زلزلههای روی زمین است. دانشمندان میگویند این لرزشها میتواند دلایل مختلفی مانند برخورد شهابسنگها، تغییرات دما، گرانش زمین و ... داشته باشد. آنها ماهلرزهها را در چهار طبقه دستهبندی کردهاند: عمیق، حرارتی، شهابی و سطحی. لرزههای حرارتی معمولترین لرزهها هستند و شدت زیادی ندارند. لرزههای حرارتی به دلیل اختلاف دمای شب و روز ایجاد میشود، لرزههای شهابی هم به دلیل برخورد شهابسنگها اتفاق میافتد. اما لرزههای شدید و طولانی زیر سر لرزههای سطحی ماه هستند.
محصول یک برخورد غولپیکر است
نظرات مختلفی درباره شکل تولد ماه وجود دارد، اما پذیرفتهترین توضیح درباره چگونگی شکلگیری ماه، نظریه برخورد بزرگ نامیده میشود. طبق این نظریه سیارهای به اندازه مریخ با زمین اولیه برخورد کرده و ابری از این برخورد تشکیل میدهد که در نهایت بعد از چندین میلیون سال به ماه تبدیل میشود. به گفته موزه تاریخ طبیعی لندن شواهدی از این برخورد را میتوان در نمونههای گرفتهشده از ماه در ماموریتهای آپولو پیدا کرد. این یافتهها نشان میدهد ترکیب ماه شباهتها و تفاوتهایی با ترکیب زمینشناسی زمین دارد که این به دلیل همان برخورد و جداشدن بخشی از زمین قدیمی است.
ما همیشه یک طرف ماه را میبینیم
شاید برایتان عجیب باشد ولی ما فقط یک طرف ماه را میبینیم، زیرا ماه دقیقا با همان سرعتی که به دور خود میچرخد به دور زمین هم میچرخد و اینطوری ما فقط یک طرف آن را میبینیم. از همینجا اصطلاح «نیمه تاریک ماه» گرفته شده که در واقع درست نیست، زیرا سمت دور ماه همان مقدار نور خورشید را دریافت میکند که قسمت نزدیک و سمت زمینِ آن دریافت میکند. ماه به طور دایم رو به سطح زمین است. به این معنی که یک روز کامل ماه (مدت زمانی که طول میکشد تا ماه یک بار به دور خودش بچرخد) حدود ۴ دقیقه است؛ بنابراین اگر ماه اصلا نمیچرخید میتوانستیم طرفهای دیگر ماه را ببینیم.
منبع: روزنامه خراسان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی خواندنیها